Thème 1359

Voici la suite des Paysans

Les niveaux les plus faibles pourront s'arrêter dès la première phrase.
Les plus forts iront aller jusqu'au bout.

Le meunier de Soulanges, riche de cinquante mille francs de rente, avait une fille unique à qui Lupin pensait pour Amaury, depuis qu'il avait perdu l'espoir de le marier à mademoiselle Gaubertin, et le président Gaubertin y pensait pour son fils, le conservateur des hypothèques, autre antagonisme.
Ce meunier, un Sarcus-Taupin, était le Nucingen de la ville; il passait pour être trois fois millionnaire; mais il ne voulait entrer dans aucune combinaison; il ne pensait qu'à moudre du blé, à le monopoliser, et il se recommandait par un défaut absolu de politesse ou de belles manières.
Le père Guerbet, frère du maître de poste de Couches, possédait environ dix mille francs de rente, outre sa perception. Les Gourdon étaient riches, le médecin avait épousé la fille unique du vieux monsieur Gendrin-Vattebled, le garde général des eaux et forêts, qu'on attendait à mourir, et le greffier avait épousé la nièce et unique héritière de l'abbé Taupin, curé de Soulanges, un gros prêtre retiré dans sa cure comme le rat dans son fromage.

Nucingen=Balzac s'est inspiré de la vie du banquier Beer Léon Fould(1767-1855) pour créer une des grandes figures de la Comédie Humaine, qui sait faire faillite pour mieux rebondir(La Maison Nucingen), c'est aussi un maître en avarice(Les Paysans).

Ο πλούσιος μυλωνάς της Σουλάντζ, τα εισοδήματα του οποίου ανέρχονταν σε 50.000 φράγκα, είχε μια μοναχοκόρη την οποία σκεπτόταν ο Λυπέν, από τότε που είχε χάσει την ελπίδα να παντρέψει τον Αμορύ, το γιο του, με τη δεσποινίδα Γκομπερτέν, αλλά ο πρόεδρος Γκομπερτέν κι αυτός , είχε την ίδια πρόθεση για το δικό του, το συντηρητή των Υποθηκών, κι αυτό αποτελούσε έναν άλλο ανταγωνισμό.
Αυτός ο μυλωνάς, ένας Σαρκύς-Λυπέν, ήταν ο Νυσιγγέν της πόλεως, έλεγαν ότι ήταν τρεις φορές εκατομμυριούχος αλλά δεν ήθελε να συμμετάσχει σε καμία κομπίνα. Όλη μέρα σκεπτόταν να αλέσει το σιτάρι, να το μονοπωλήσει και τον διέκρινε μια παντελής έλλειψη ευγένειας και καλών τρόπων.
Ο μπάρμπας Γκερμπέ, ο αδελφός του διευθυντή του ταχυδρομικού σταθμού της Κους, είχε περίπου 1.000 φράγκα εισοδήματα, εκτός από την εφορία του. Οι Γκουρντόν ήταν πλούσιοι, ο μεν γιατρός είχε παντρευτεί τη μοναχοκόρη του γέρου κυρίου Ζαντρέν-Βατεμπλέντ, του γενικού δασοφύλακα, που κόντευε να πεθάνει, ο δε δικαστικός γραμματέας είχε παντρευτεί την ανιψιά και τη μοναδική κληρονόμο του αβά Τοπέν, τον εφημέριο της Σουλάντζ, ένα χοντρό ιερέα απομονωμένο στην εφημερία του, σαν τον ποντικό στο τυρί του.