Ο ένας από τους συγγενείς εξ
αγχιστείας μου κάποτε μου είπε:" Τι χρειάζεται να γράφεις καθημερινά εκείνα τα ελληνικά κείμενα, από την άποψή μου μια
γοερή αδολεσχία; Τι είδους
πομφόλυγες είναι αυτές,
οιονεί η
πλαξ της Θεσσαλίας; Άφησε τα ελληνικά και περιόρισε τα λόγια σου, διάβαζε μάλλον τους γνωστούς Έλληνες συγγραγείς και απολάμβανε τις
εξεζητημένες τους εκφράσεις!
-Έχεις δίκιο, μα τι να κάνω; Είναι το ναρκωτικό μου, τα ελληνικά!"
Un de mes parents par alliance me dit un jour:" A quoi ça te sert d'écrire chaque jour ces textes grecs, à mon avis, un bavardage lamentable? Qu'est-ce que c'est que ce verbiage, aussi plat que la plaine de Thessalie? Laisse tomber le grec et restreins ton baratin. Lis plutôt les grands écrivains Grecs et fais tes délices de leurs expressions recherchées!
-Tu as raison, mais qu'y faire? Le grec, c'est ma drogue!"