Η κατοικία του Θεοφίλου κάθεται κοντά στην εκβολή του ποταμού, πράγματι απέναντι από την πλάκα του ανδήρου που προστατεύει το συνοικισμό. Αγγειοπλάστης όπως ο πατέρας του δούλευε ως τώρα ολημερίς στον τόρνο του έως ότου αναγκάστηκε να πάει να δει το βοτανοπώλη, γιατί από τη δεξιά ωλένη ως την άκρη των δαχτύλων του η παλάμη του είναι γεμάτη απ΄ έκζεμα. Δεν είναι συνήθως φίλερις, αλλά η φαγούρα τον κάνει όλο και πιο ευερέθιστος. Ο βοτανοπώλης, πολυλογάδικο άτομο, του προτείνει τότε λίγη αναγαλλίδα και του λέει πως το φυτό αυτό αναπαράγεται με πυξίδα που χωράει σπόρους και το καπάκι της οποίας ανοίγει όποτε έχει αέρα. Ο άνδρας προσθέτει ότι η γεωκαρπία είναι ένα άλλο πιο παράξενο φαινόμενο... Αλλά ο Θεόφιλος, αδιάθετος, τον αποχαιρετά και βγαίνει έξω από το μαγαζί.
La maison de Théophile se trouve près de l'embouchure du fleuve, en fait en face de l'étendue plate de la digue qui protège le hameau. Potier comme son père, il travaillait jusqu'à maintenant toute la journée à son tour jusqu'au moment où il a été contraint d'aller voir l'herboriste, parce que du cubitus droit jusqu'à l'extrémité de ses doigts la paume de sa main est pleine d'eczéma. Il n'est pas habituellement querelleur, mais la démangeaison le rend de plus en plus irritable. L'herboriste, une personne bavarde, lui propose alors un peu de mouron rouge et lui dit que cette plante se reproduit par une pyxide qui contient les graines et dont le capuchon s'ouvre quand il y a du vent. L' homme ajoute que la géocarpie est un autre phénomène plus étrange...Mais Théophile, indisposé, lui dit au revoir et sort du magasin.