Voici la suite des Paysans
Les niveaux les plus faibles peuvent s'arrêter dès la première phrase.
Les plus forts iront jusqu'au bout.
Profond comme un moine, silencieux comme un Bénédictin en travail d'histoire, rusé comme un prêtre, dissimulé comme tout avare, se tenant dans les limites du droit, toujours en règle, cet homme eût été Tibère à Rome, Richelieu sous Louis XIII, Fouché s'il avait eu l'ambition d'aller à la Convention; mais il eut la sagesse d' être un Lucullus sans faste, un voluptueux avare. Pour occuper son esprit, il jouissait d'une haine taillée en plein drap. Il tracassait le général comte de Montcornet, il faisait mouvoir les paysans par le jeu de fils cachés dont le maniement l'amusait comme une partie d'échecs où les pions vivaient, où les cavaliers couraient à cheval, où les fous comme Fourchon babillaient, où les tours féodales brillaient au soleil, où la Reine faisait malicieusement échec au Roi.
Προνοητικός σαν μοναχός, σιωπηλός σαν Βενεδικτίνος απορροφημένος στη μελέτη της ιστορίας, πονηρός σαν ιερέας, μυστικός σαν όλοι οι φιλάργυροι, συνηθισμένος να σέβεται τους νόμους, όντας πάντα εντάξει, αυτός ο άντρας θα είχε μπορέσει να ήταν ο Τιβέριος στη Ρώμη, ο Καρδινάλιος Ρισελιέ επί βασιλείας του Λουδοβίκου ΙΓ', ο Φουσέ εάν είχε δειχθεί αρκετά φιλόδοξος για να γίνει μέλος της Συμβατικής Συνέλευσης. Αλλά επέδειξε τη σύνεση να γίνει ένας Λουκουλούς, χωρίς αίγλη, μάλλον ένας φιλήδονος φιλάργυρος. Τον απασχολούσε ένα πολύ έντονο μίσος που τον απολάβαινε. Σκότιζε το στρατηγό, τον κόμη ντε Μοντκορνέ. Τους χωριάτες, τους είχε υποχείριους του, ξέροντας τα κόλπα, το φχαριστιόταν αυτό το παιχνίδι, σαν να έπροκειτο για μια παρτίδα σκάκι, στην οποία τα πιόνια ήταν ζωντανά, στην οποία οι ίπποι ίππευαν ένα άλογο που καλπάζει, στην οποία οι αξιωματικοί όπως ο Φουρσόν φλυαρούσαν, στην οποία οι φεουδαρχικοί πύργοι έλαμπαν στο φως του ηλίου, στην οποία η Βασίλισσα έκανε πονηρά ματ το Βασιλιά.
Les niveaux les plus faibles peuvent s'arrêter dès la première phrase.
Les plus forts iront jusqu'au bout.
Profond comme un moine, silencieux comme un Bénédictin en travail d'histoire, rusé comme un prêtre, dissimulé comme tout avare, se tenant dans les limites du droit, toujours en règle, cet homme eût été Tibère à Rome, Richelieu sous Louis XIII, Fouché s'il avait eu l'ambition d'aller à la Convention; mais il eut la sagesse d' être un Lucullus sans faste, un voluptueux avare. Pour occuper son esprit, il jouissait d'une haine taillée en plein drap. Il tracassait le général comte de Montcornet, il faisait mouvoir les paysans par le jeu de fils cachés dont le maniement l'amusait comme une partie d'échecs où les pions vivaient, où les cavaliers couraient à cheval, où les fous comme Fourchon babillaient, où les tours féodales brillaient au soleil, où la Reine faisait malicieusement échec au Roi.
Προνοητικός σαν μοναχός, σιωπηλός σαν Βενεδικτίνος απορροφημένος στη μελέτη της ιστορίας, πονηρός σαν ιερέας, μυστικός σαν όλοι οι φιλάργυροι, συνηθισμένος να σέβεται τους νόμους, όντας πάντα εντάξει, αυτός ο άντρας θα είχε μπορέσει να ήταν ο Τιβέριος στη Ρώμη, ο Καρδινάλιος Ρισελιέ επί βασιλείας του Λουδοβίκου ΙΓ', ο Φουσέ εάν είχε δειχθεί αρκετά φιλόδοξος για να γίνει μέλος της Συμβατικής Συνέλευσης. Αλλά επέδειξε τη σύνεση να γίνει ένας Λουκουλούς, χωρίς αίγλη, μάλλον ένας φιλήδονος φιλάργυρος. Τον απασχολούσε ένα πολύ έντονο μίσος που τον απολάβαινε. Σκότιζε το στρατηγό, τον κόμη ντε Μοντκορνέ. Τους χωριάτες, τους είχε υποχείριους του, ξέροντας τα κόλπα, το φχαριστιόταν αυτό το παιχνίδι, σαν να έπροκειτο για μια παρτίδα σκάκι, στην οποία τα πιόνια ήταν ζωντανά, στην οποία οι ίπποι ίππευαν ένα άλογο που καλπάζει, στην οποία οι αξιωματικοί όπως ο Φουρσόν φλυαρούσαν, στην οποία οι φεουδαρχικοί πύργοι έλαμπαν στο φως του ηλίου, στην οποία η Βασίλισσα έκανε πονηρά ματ το Βασιλιά.