Thème 307

**Yves** Dim 31 Mar - 22:24

Yves: Modérateur; Messages : 3941
Date d'inscription : 17/04/2012
Age : 84
Localisation : France (Drôme) et Péloponnèse

Message n°1

Thème 307

Yves Dim 31 Mar - 22:24

La neige en deuil d' Henri Troyat
Chapitre 4

-Marcellin, dit-il.
-Oui.
-Je voulais te demander... Tu as vu le notaire?...
-Je l'ai vu.
-Eh bien?
-C' est raté.
Dans le silence qui suivit, on entendit un paquet de neige qui glissait du toit.
-Pourquoi est-ce raté?
Son coeur battait vite.
-Maître Petifonds a téléphoné à son client.
-Ce monsieur du Nord?
-Oui, ce monsieur du Nord. Il a changé d'avis. Il achète ailleurs. Chez nous, c'est trop loin de la ville, à ce qu'il dit...
Ebranlé par la joie, Isaïe s'appuya des deux mains sur la table:
-Vrai? Il a dit ça?
Marcellin fit, du bord de la bouche, un ricanement triste et hargneux:
-Tu te régales! Il y a de quoi!
Une expression de défaite relâcha les muscles de sa figure. Deux plis coupaient ses joues. Son menton bougeait. Il avait l'air désemparé, si faible, qu' Isaïe eut honte de son propre bonheur. Une vague de pitié l'inclina en avant. Il posa la main sur l'épaule de son frère:
-Ne te désole pas, Marcellin, dit-il. Ca s'arrangera... Tu trouveras quelqu'un d'autre...

**Yves** Dim 31 Mar - 22:58

Yves

Yves: Modérateur; Messages : 3941
Date d'inscription : 17/04/2012
Age : 84
Localisation : France (Drôme) et Péloponnèse

Message n°2

Το χιόνι στα μαύρα του, από Ανρί Τρουαγιά

Yves Dim 31 Mar - 22:58

Κεφάλαιο τέταρτο

-Μαρσελέν, φώναξε.
-Τι θέλεις;
-Ήθελα να σου ζητήσω... Πέρασες από το συμβολαιογραφείο;...
-Ναι.
-Λοιπόν;
-Πέταξε το πουλί!
-Κατά τη διάρκεια της σιωπής που επακολουθούσε, ακούστηκε να πέφτει από τη στέγη ένα στρώμα χιονιού.
-Γιατί λες ότι πέταξε το πουλί; ρώτησε ο Ησα'i'ας.
-Χοροπηδούσε κ καρδιά του.
-Ο κύριος Πετιφόν έχει πάρει τον πελάτη του στο τηλέφωνο.
-Αυτόν το συγκεκριμένο κύριο από τη Βόρεια Γαλλία;
-Ναι, αυτόν τον ίδιο. Άλλαξε γνώμη. Αποφάσισε να αγοράσει άλλου. Εδώ είμαστε, κατά τη γνώμη του, πολύ μακριά από την πόλη...
Συγκλονισμένος απ΄ αυτά τα λόγια, ο Ησα'i'ας ακούμπησε τα δύο χέρια του στο τραπέζι:
-Αλήθεια το λες; Το είπε;
Ο Μαρσελέν ξέσπασε, από τη γωνία του στόματός του, ένα πικραμένο και αγριεμένο χαχάνητο:
-Τα ευχαριστιέσαι! Με το δίκιο σου!
Χαλάρωσαν οι μύες του πρόσωπού του που έδειχνε μια έκφραση αποτυχίας. Δύο ζάρες έκοβαν στη μέση τα μάγουλά του. Τρεμούλιαζε το σαγόνι του. Φαινόταν τόσο σαστισμένος, αδύνατος, που ντράπηκε για τη δική του ευτυχία ο Ησα'iας. Και ένα κύμα συμπόνιας τον πλημμύρισε. Έγειρε το σώμα και ακούμπησε το χέρι του στον ώμο του αδελφού του:
-Μη στεναχωριέσαι, Μαρσελέν, είπε. Θα τα βγάλεις πέρα... Σίγουρα θα βρεις έναν άλλο πελάτη.