Έκπαλαι οι κάτοικοι ήξεραν πως στ΄ ανοιχτά της Πύλου είχε βυθιστεί ένα παλιό πλοίο που δήθεν μετέφερε χρυσό, διότι εκείνη την εποχή οι χώρες χρησιμοποιούσαν το μονομεταλλισμό. Η εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση ήταν να γίνει δεκτή πανδημεί η απόφαση της ανελκύσης. Επιπλέον έπρεπε να υπάρξει ανάμεσα στους κατοίκους ένας εθελοντής που δέχεται να βουτήξει χωρίς αναπνοή και τα λίγα σώστρα. Μόνος του ένας πρώην σφουγγαράς, με μια μεγάλη χηλή στο πρόσωπο κ΄ ένα φολιδωτό δέρμα, δεν απέρριψε την πρόταση.
Depuis longtemps les habitants savaient qu'au large de Pylos avait sombré un ancien navire qui soi-disant transportait de l'or, car à cette époque les pays pratiquaient le monométallisme. La condition sine qua non était que soit acceptée par tout le peuple la décision du renflouage. De plus il fallait que parmi les habitants il y ait un volontaire qui accepte de plonger en apnée et la faible récompense. Seul un ex-pêcheur d'éponges, qui avait une grande cicatrice boursoufflée sur le visage et une peau squameuse, ne rejeta pas la proposition.