Thème 973

Voici la suite des paysans




- Leur entêtement, leur défiance, si vous voulez, est telle, à cet égard, que dans mille cantons, sur les trois mille dont se compose le territoire français, il est impossible à un riche d’acheter du bien de paysan, dit Blondet en interrompant l’abbé. Les paysans, qui se cèdent leurs lopins de terre entre eux, ne s’en dessaisissent à aucun prix ni à aucune condition pour le bourgeois. Plus le grand propriétaire offre d’argent, plus la vague inquiétude du paysan augmente. L’expropriation seule fait rentrer le bien du paysan sous la loi commune des transactions. Beaucoup de gens ont observé ce fait et n’y trouvent point de cause.
- Cette cause, la voici, reprit l’abbé Brossette en croyant avec raison que chez Blondet une pause équivalait a une interrogation. Douze siècles ne sont rien pour une caste que le spectacle historique de la civilisation n’a jamais divertie de sa pensée principale, et qui conserve encore orgueilleusement le chapeau à grands rebords et à tour en soie de ses maîtres, depuis le jour où la mode abandonnée le lui a laissé prendre.





Afin de permettre aux niveaux plus faibles de participer au thème.
La phrase à traduire -............ territoire français,.........,.................--------
Les plus forts iront jusqu’au bout

"To πείσμα, η δυσπιστία τους, για την ακρίβεια, είναι τόσο μεγάλη επ΄ αυτού που, σε χίλιες υποδιαιρέσεις  νομού στις τρεις χιλιάδες απ΄ τις οποίες αποτελείται το γαλλικό έδαφος, είναι αδύνατον σ΄ έναν πλούσιο να αγοράσει κτήμα από ένα χωριάτη, είπε ο Μπλοντέ, διακόπτοντας τον αβά. Οι χωριάτες που πουλάνε τα αγροτεμάχια τους ο ένας στον άλλο, δεν αποσύρονται απ΄ αυτά, με καμία δύναμη και σε καμία περίπτωση, για τον μπουρζουά. Όσο πιο πρόθυμος είναι να πλειοδοτήσει ο μεγάλος ιδιοκτήτης, τόσο πιο μεγάλη είναι η αόριστη ανησυχία του χωριάτη. Μόνο με την απαλλοτρίωση η περιουσία του χωριάτη μπορεί να υποκείται στις διατάξεις του γενικού νόμου των περιουσιακών συναλλαγών. Πολλοί άνθρωποι αντιλήφθηκαν αυτή τη συμπεριφορά, χωρίς να καταλάβουν την αιτία της.
-Να την, την αιτία, αποκρίθηκε ο αβάς Μπροσέτ, καθώς νόμιζε δίκαια πως για το Μπλοντέ μια παύση σήμαινε ερώτημα. Είναι ένα τίποτα δώδεκα αιώνες για μια τέτοια φατρία, την οποία το ιστορικό θέαμα του πολιτισμού δεν έχει ποτέ του αποσπάσει από την έννοια της, και που φοράει ακόμη καμαρωτά το καπέλο με πλατύ γύρο και μεταξωτή κορδέλα των κυρίων της, από τη μέρα που, επειδή δεν ήτανε πια της μόδας, την έχει αφήσει κανείς να το πάρει."

Yves c'est bien dans l'ensemble!


να υποκείται- να υπόκειται
τόσο πιο μεγάλη είναι η αόριστη ανησυχία του χωριάτη.- c'est mieux de mettre - τόσο αυξάνει η ανησυχία του χωριάτη.
την έχει αφήσει κανείς να το πάρει. -on mettra putot - την έχει αφήσει να το πάρει. - κανείς alourdit la phrase