Ο ανδραποδισμός ήταν στο αποκορύφωμα στην Αθήνα, όπου η οχλαγωγία δεν επέτρεπε στους δούλους να ακούσουν τι έλεγαν οι δουλέμποροι. Οι περισσότεροι απ΄ αυτούς περίμεναν να τους βάλουν στο μετάφρενον μια σφραγίδα. Μετά θα πορεύονταν προς το ορυχείο του Λαυρίου με συνοδεία φρουρών. Εκεί, μερικά βήματα από το μεταλλωρυχείο, τοποθετούνταν μια σειρά χοανών μέσα στις οποίες ζεσταινόταν το ορυκτό. Μήγαρις είχαν τίποτε άλλο πάρεξ την υποχρέωση να δουλεύουν αυτοί οι κακόμοιροι; Ουδόλως. Ούτε καν το δικαίωμα να πιουν οξόμελι όταν υπέφεραν από τη σιλικώση.
La vente d'esclaves battait son plein à Athènes, où la cohue ne permettait pas aux esclaves d'entendre ce que disait les marchands. La plupart d'entre eux attendaient qu'on leur mette une marque sur le plat du dos. Après il feraient route vers la mine du Laurion avec une escorte de gardiens. Là, à quelques pas des installations, était placée une rangée de creusets dans lesquels on chauffait le minerai. Avaient-ils autre chose que l'obligation de travailler? En aucune manière. Pas même le droit de boire de l'oxymel lorsqu'ils souffraient de silicose.