Κουβαλώντας κάθε μέρα στην πλάτη την αιώρα μου, διασχίζω το υγρό τροπικό δάσος, ένα τρελό όνειρο που πραγματοποιείται τώρα. Ακούω και βλέπω κοντά μου μια παρέα μαïμούδων που λειδορεί ένα παρείσακτο. Είναι πάρα πολύ αψίκορα αυτά τα ζωά. Πλησιάζω ένα απέραντο δέντρο γεμάτο άωρα ωοειδή φρούτα και δη, στον κορμό του, σε μεγάλο ύψος, διακρίνω μενεξεδένιες ορχιδέες, ένα ασυνήθιστο φαινόμενο για μένα που ονομάζεται "κορμανθία". Και ιδρώνω, τόσο πολύ υγρό είναι το κλίμα, αλλά μ΄ ανακουφίζει ο κοντινός φλοίσβος ενός ρέματος.
En transportant chaque jour sur mon dos mon hamac, je parcours la forêt tropicale humide, un rêve fou qui se réalise en ce moment. J'entends et je vois près de moi une bande de singes qui invective un intrus. Ils sont très irascibles ces animaux. Je m'approche d'un arbre immense couvert de fruits ovales encore verts et surtout, sur son tronc, à une belle hauteur, je distingue des orchidées violettes, un phénomène inhabituel pour moi que l'on nomme "κορμανθία". Et je transpire, tellement est humide le climat, mais le bruissement proche d'un ruisseau me réconforte.
Accueil
