Μόλις ακούει ποίηση το παιδί, βάζει ρεκάσματα και, παρά το θώπευμα των γονέων του που επιμένουν και θέλουν να μάθει το γλυκώνειο στίχο, ποιεί την νήσσαν, Να σας πω την αλήθεια, δεν το ενδιαφέρει η μετρική, του αρέσει περισσότερο ο πίδακας της αυλής με τα σπαρταριστά του ψάρια, και ιδίως να διαβάζει την Καινή Διαθήκη, όθε βρήκε ένα απόσπασμα του Αγίου Ματθαίου που το συγκίνησε :"Διαμερίσαντο τα ιμάτια του..."
Dès que l'enfant entend de la poésie, il pousse des hurlements et, malgré l'obséquiosité de ses parents qui insistent et veulent qu'il connaisse le vers glyconien, il fait semblant de ne pas comprendre. A vrai dire, la métrique ne l'intéresse pas, le jet d'eau de la cour avec ses poissons frétillants lui plaît davantage, et en particulier lire le Nouveau Testament, où il a trouvé un extrait de Saint Mathieu qui l'a ému:"Ils se sont partagé ses vêtements..."