Σήμερα έχουμε
ευδία. Στο λιμανάκι στοιβάζονται
χύδην κίτρινα δίχτυα με τις
φελλομάνες τους. Δυο βήματα από μένα καμαρώνει για την ομορφιά του ένας
ερωδιός, όταν προσγειώνεται κοντά ένα φαναταστικό ον, το μπροστά του μέρος είναι του αλόγου και το πίσω του κόκορα. Πρώτα απ΄ όλα κατάπληκτος βλέποντας αυτό το όραμα, ο ερωδιός σείεται μετά από τα γέλια. Τότε ο
ιππαλεκτρύων, δηλαδή το όραμα, του λέει ατα ελληνικά:"Καλώς τον! Γιατί με κοροϊδεύεις; Ξέρεις πως η μορφολογία μου με βασανίζει; Γεννώ αυγά, αλλά είμαι
άπαις, και για κακή μου τύχη μου λένε πως ζέχνω. Μην με
ξεχνάς, εσύ έφτιαξες μια οικογένεια!" Και έχυσε μαύρο δάκρυ, άνοιξε τα φτέρα του και πέταξε με θόρυβο.
Aujourd'hui il fait beau. Sur le petit port s'entassent sans ordre des filets jaunes avec leurs flotteurs de liège. A deux pas de moi un héron fait le beau lorsque atterrit tout près un être fantastique, la partie antérieure de son corps est du cheval, la partie arrière est du coq. Tout d'abord stupéfait devant cette vision, le héron, ensuite, se tord de rire. Alors l'hippalectryon, c'est à dire la vision, lui dit en grec:" Salut! Pourquoi te moques-tu de moi? Sais-tu que ma morphologie me tourmente? Je ponds des oeufs, mais je n'ai pas d'enfant et malheureusement pour moi on me dit que je sens mauvais! Ne m'oublie pas, toi tu as créé une famille!" Et il verse des larmes amères, déploie ses ailes et s'envole bruyamment.Je viens de m'apercevoir, Hélène, que le mot que tu as mis n'est pas ξέχνω mais ζέχνω, ma vue baisse ! Alors je le place où je peux!
Accueil
