Πότε πότε μ΄ έπαιρνε τηλέφωνο και έπρεπε να αφουγκράζομαι διαρκώς διότι βαττάριζε. Τότε μου μιλούσε για τη θεριζοαλωνιστική μηχανή που μόλις αγόρασε και για την οποία ήταν υπερήφανος. Τον φανταζόμουν παιδί, ωσεί παρών , ήμασταν συμμαθητές στο ίδιο δημοτικό , στην Κύπρο. Την άνοιξη, κόβαμε βόλτες στα λαγκάδια, ακριβώς στη μέση των θαλερών τρεμιθιών, ώσπερ σιαμαίοι αδελφοί. Ανησύχουσαν για την απουσία μας οι μητέρες μας αλλά εμείς αγρόν ηγοράζαμε.
Il me téléphonait de temps en temps et il fallait que je tende l'oreille, parce qu'il avait une mauvaise prononciation. Alors il me parlait de la nouvelle moissonneuse-batteuse qu'il venait d'acheter et dont il était fier. Je l'imaginais enfant, comme s'il était devant moi, nous étions élèves dans la même école primaire, à Chypre. Au printemps, nous nous baladions dans la garrigue, en plein milieu des pistachiers térébinthes en fleurs, tout comme des frères siamois. Nos mères s'inquiétaient de notre absence mais nous ça nous laissait indifférents.