Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας
έγχελυς κι ένα στρείδι, που ανταμώνονταν συχνά, χωρίς να συνομιληθούν ποτέ. Αλλά εκείνη τη μέρα, το μαλάκιο έμενε με άνοιχτο το στόμα, σαν να έβλεπε για πρώτη φορά το ψάρι. Το χέλι, έκπληκτο, του είπε πονηρά:
"Πρόσεχε τη μόλυνση και να μην πάρεις
άφθες στη γλώσσα σου ! Μα βλέπω στο στόμα σου ένα είδος
αχάτη. Θα κάτσω
οκλαδόν για να δω καλύτερα. Λέγεται πως οι άνθρωποι σε γεύονται, ωμό ή τηγανητό, μ΄ ένα
ήδυσμα.-Ί... σως, αποκρίθηκε το στρείδι , αλ...λά κα... λύ... τε... ρά να έ... χω έ... να κα... βού...κι και έ... ναν α... χά... τη στο στό... μα πα... ρά μια
σκλή... θρα στη ρά... χη, ό... πως ε... σύ.
-Σύμφωνοι, μα δε μιλάς καλά τα ελληνικά, προφέρονται
υφέν οι συλλαβές των λέξεων. Δεν αξίζουν τίποτα οι γνάθοι σου !"
Il était une fois une anguille et une huître qui se rencontraient souvent, sans jamais se parler. Ce jour-là, le mollusque restait la bouche ouverte, comme s'il voyait le poisson pour la première fois. L'anguille, étonnée, lui dit malicieusement:
"Fais attention à la pollution, tu pourrais prendre des aphtes sur la langue! Mais je vois une sorte d'agate dans ta bouche. Je vais m'asseoir en tailleur pour mieux voir. On dit que les humains te dégustent, crue ou frite, avec un assaisonnement.
-Peut...ê...tre, répliqua l'huître, mais vaut mi...eux a...voir u...ne ca...ra...pa...ce et u...ne a...ga...te dans la bou...che plu...tôt qu'u...ne é...pi...ne sur le dos, com...me toi.
-D'accord, mais tu ne parles pas bien le grec, les syllabes des mots se prononcent ensemble. Tes mâchoires ne valent rien."
Accueil
C'est quand meme bien Yves!!