Ο δάσκαλος του χωριού σίγουρα ήταν ευκλεής διδάσκων που εκτιμούσαν πολύ οι γονείς, εν τούτοις είχε το χούι να γκρινιάζει καμιά φορά και να εξαπολύει μύδρους κατά τους αργόστροφους μαθητές. Ανήκε σ΄ αυτούς ο Μάρκος, ένα νεφελοβάμον σκολιαρούδι που προτιμούσε να τσαλαβουτάει στο βόρβορο της λίμνης στην παρώρεια του Ταϋγέτου. Επιπλέον του ερχόταν όλο και πιο συχνά να κάνει συστηματικά σκασιαρχείο, αλλά ήταν ένα υπάκουο παιδί.
Le maître d'école du village était pour sûr un enseignant notoire que les parents appréciaient beaucoup, il avait cependant la fâcheuse singularité parfois de ronchonner et de lancer des piques à l'adresse des élèves lents d'esprit. En faisait partie Marc, un jeune écolier souvent dans les nuages qui préférait barboter dans la boue nauséabonde de l'étang au pied du Taygète. Et même de plus en plus souvent lui venait à l'esprit l'idée de faire systématiquement l'école buissonnière, mais c'était un enfant soumis.
Accueil
