Kουρνιασμένος πάνω σ΄ ένα σωρό εκβολάδες, ένας ξυλόσοφος της πόλης μακρηγορούσε για φιλοσοφία μπροστά σε κάποιους περίεργους. Ξαφνικά ένας απ΄ αυτούς, πιο έξυπνος απ΄ τους άλλους, τον ρώτησε :"Φέξε μου και και γλίστρησα! Κατά το δη λεγόμενον, είσαι οπάδος του Σωκράτη; " Όλοι τους το΄ ρίξαν στα γέλια και, εν ενί λόγω, έφυγαν. Αναμενόταν οσονούπω η άφιξη του Σωκράτη στο προστώο της Αγοράς.
Juché sur un tas de scories, un prétendu lettré de la ville discourait sur la philosophie devant quelques curieux. Soudain l'un d'entre eux, plus intelligent que les autres, lui demanda:"Ôte-moi d'un doute! D'après ce que l'on dit, tu es un disciple de Socrate?" Tous furent pris d'un fou rire et, d'un commun accord, partirent. On attendait d'un instant à l'autre, l'arrivée de Socrate au porche de l'Agora.