Ενώ η μητέρα του έχυνε κάτι σταγόνες πυτιάς σ΄ ένα δοχείο για να πήξει το γάλα, το παιδί της έπαιζε κοντά στο ρέμα, στο οποίο αφθονούσαν οι έγχελεις. Έπαιζε μ΄ έναν ιππαλεκτρυόνα από οξιά, τον οποίο είχε φτιάξει ο πατέρας του. Ήταν αστείο αυτό το πολύχρωμο ζώο, με την ουρά κόκορά του, με τα μεγάλα μάτια του που έβλεπαν το μουσούδι του, πράγματι υπέφερε από ρινοψία. Και το αγόρι του επαναλάμβανε διαρκώς:" Αγαπημένε μου πώλε, σε παρακαλώ, κατάπιε το βλωμό πίτυρον που σου έχω δώσει!"
Tandis que sa mère versait quelques gouttes de présure dans un récipient pour que caille le lait, son enfant jouait près du ruisseau où abondaient les anguilles. Il jouait avec un hippalectryon en hêtre, que son père avait fabriqué. Il était drôle cet animal multicolore, avec sa queue de coq, avec ses grands yeux qui lorgnaient son museau, en fait il louchait. Et le garçon lui répétait sans cesse:" Mon poulain chéri, je t'en prie, avale la bouchée de son que je t'ai donnée!"