Thème 1253

Voici la suite des paysans




. Il portait, cousu dans le haut de son pantalon des dimanches, le billet de Gaubertin, renouvelé chaque année et grossi des intérêts et de ses économies.
- Eh ! quéque ça me fait, s’écria Nicolas en répondant à la prudente observation de Godain, s’il faut que je sois soldat, j’aime mieux que le son du panier boive mon sang tout d’un coup que de le donner goutte à goutte... Et je délivrerai le pays d’un de ces arminacs que le diable a lâchés sur nous Et il raconta le prétendu complot ourdi par Michaud contre lui.
- Où veux-tu que la France prenne des soldats ?... dit gravement le blanc vieillard en se levant et se plaçant devant Nicolas (après) le silence profond qui accueillit cette horrible menace.
- On fait son temps et l’on revient ! dit Bonnébault en refrisant sa moustache.





Les niveaux plus faibles peuvent s'arrêter dès la première phrase.
Les plus forts iront jusqu’au bout

(Μολονότι είχε τοποθετημένα κατά προσέγγιση χίλια οχτακόσια φράγκα στο γραφείο του Γκομπερτέν, εν αγνοία όλου του τόπου, ζούσε σαν κακομοίρης, έμενε σ΄ ένα πατάρι που ανήκε στο αφεντικό του και σταχυολογούσε την περίοδο του θερισμού. Κρατούσε, ραμμένη στο πάνω μέρος του καλού παντελονιού του την απόδειξη του Γκομπερτέν, κάθε χρόνο ανανεωμένη,  των τόκων και των οικονομιών του συμπεριλαμβανομένων.)
"Τι μ΄ ενδιαφέρει αυτό; ξεφώνισε ο Νικόλαος, απαντώντας στη φρονιμή παρατήρηση του Γκοντέν, άμα πρέπει να κάνω τη θητεία μου, προτιμώ να απορροφήσει μονομίας όλο το αίμα μου ο σάνος του καλαθιού της καρμανιόλας παρά να το δώσω στάλα στάλα... Έτσι θα καθαρίσω τη χώρα απ΄ έναν απ΄ αυτούς τους Παριζιάνους που είναι του διαβόλου πεσκέσι..."
Και ανέφερε την υποτιθεμένη συνωμοσία που σχεδίαζε ο Μισό εις βάρος του.
"Πες μου, πού να βρει στρατιώτες η Γαλλία; είπε βαριά ο γέρος που είχε ασπρίσει, καθώς είχε σηκωθεί και στεκόταν μπροστά στο Νικόλαο ύστερα από την απόλυτη σιγή που προκάλεσε αυτή η φρικτή απειλή.
"Ο καθένας κάνει τη θητεία του και μετά γυρίζει! είπε ο Μπονεμπό, συγυρίζοντας τα μουστάκια του."




Hélène, j'ai traduit le début entre parenthèses que tu n'avais pas mis et qui permet de comprendre la suite. (Quoiqu'il possédât environ dix-huit cents francs placés chez Gaubertin à l'insu de toute la contrée, il vivait comme un malheureux, logeant dans un grenier chez son maître et glanant à la moisson.)

En ce qui concerne l'expression :le son du panier, il s'agit d'une corbeille qui était placée sous le tranchant de la guillotine et dans laquelle tombait la tête du condamné. On mettait du son à l'intérieur pour absorber le sang... Voilà des moeurs qui nous rappellent celles des djihadistes!

Merci pour tes notes Yves et pour l'ajout de la phrase !! En effet il n'y a pas de mots assez forts pour qualifier ces horreurs . Sinon c'est bien dans l'ensemble!


φρονιμή - φρόνιμη
μονομίας - μονομιάς