Μια φορά κι έναν καιρό ήταν στο άπειρο σύμπαν, πάρα πολλά εκατομμύρια χρόνια πριν φτιάξει τον πρώτο
λήκυθο ένας εμπνευσμένος αγγειοπλάστης, μια
νεφελοκοκκυγία. Εκεί γεννιόνταν με την παιδεία στο νου τους και το
δίανθες δέρμα τα πλάσματα. Γι΄ αυτό ήταν
ήκιστα χρήσιμη η συμβουλή:"
Δράξαστε παιδείας!" Δεν υπήρχε κανείς να εξηγήσει αυτά τα φαινόμενα. Εξάλλου δεν άφηναν
πλειστάκις πια έκπληκτους τους κατοίκους,
ωσεί παρόντα φυσικά. Και βεβαίως τα παιδιά δε σπαταλούσαν τα νιάτα τους στο σχολείο, έπαιζαν πάντα το παιχνίδι των ερωτήσεων και των απαντήσεων, χωρίς να τους πιάσει βαρεμάρα.
Il était une fois dans l'univers infini, des millions d'années avant qu'un potier inspiré fasse le premier lécythe, un pays de rêve. Là, les êtres naissaient avec le savoir dans la tête et une peau tachetée. Aussi n'était aucunement utile le conseil:"Instruisez-vous!". Personne n'était capable d'expliquer ces phénomènes. D'ailleurs le plus souvent ils n'intriguaient plus les habitants, comme si leur présence était naturelle. Et bien sûr les enfants ne gaspillaient pas leur jeunesse à l'école, ils jouaient toujours au jeu des questions et des réponses, sans se lasser.