Thème 97

**Yves** Mer 1 Nov - 23:50

Yves: Modérateur; Messages : 3943
Date d'inscription : 17/04/2012
Age : 84
Localisation : France (Drôme) et Péloponnèse

Message n°1

Thème 97

Yves Mer 1 Nov - 23:50

Le Lettres de mon moulin d' Alphonse Daudet
Les vieux

A côté de cette maison, j'en aperçus une autre plus petite. Des volets gris, le jardin derrière... Je la reconnus tout de suite, et j'entrai sans frapper.
Je reverrai toute ma vie ce long corridor frais et calme, la muraille peinte en rose, le jardinet qui tremblait au fond à travers un store de couleur claire, et sur tous les panneaux des fleurs et des violons fanés. Il me semblait que j'arrivais chez quelque vieux bailli du temps de Sedaine... Au bout du couloir, sur la gauche, par une porte entrouverte, on entendait le tic-tac d'une grosse horloge et une voix d'enfant, mais d'enfant à l'école, qui lisait en s'arrêtant à chaque syllabe: A...LORS...SAINT...I...RE...NEE...S'E...CRI...A. JE...SUIS...LE...FRO...MENT...DU...SEI...GNEUR...IL...FAUT...QUE...JE...SOIS...MOU...LU...PAR...LA...DENT...DE...CES...A...NI...MAUX... Je m'approchai doucement de cette porte et je regardai...

Sedaine= auteur dramatique du 18ème siècle (1719-1797). Il écrivit notamment "Le Philosophe sans le savoir" et de nombreux livrets d'opéra.

**Yves** Mer 1 Nov - 23:57

Yves

Yves: Modérateur; Messages : 3943
Date d'inscription : 17/04/2012
Age : 84
Localisation : France (Drôme) et Péloponnèse

Message n°2

Γράμματα από το μύλο μου

Yves Mer 1 Nov - 23:57

Οι ηλικιωμένοι,

Δίπλα σ΄ αυτό το κτίριο, αντίκρισα μία μονοκατοικία, πιο μικρή, με γκρίζα παντζούρια και πίσω της τον κήπο... Την αναγνώρισα αμέσως και μπήκα μέσα, χωρίς να χτυπήσω.
Όλη μου τη ζωή θα διατηρώ στη μνήμη μου εκείνο το μάκρο διάδρομο, δροσερό και ήσυχο, τους εξωτερικούς βαμμένους ρόδινο τοίχους, το κηπάκι που τρεμούλιαζε μέσα απ΄ ένα στόρι με ανοιχτό χρώμα, και σε όλες τις πινακίδες ξεθωριασμένα λουλούδια και βιολιά. Μου φαινόταν πως έφθανα σπίτι ενός κάποιου γέρου δικαστικού λειτουργού του δεκάτου όγδοου αιώνα... Στην άκρη του διαδρόμου, αριστερά, από μισάνοιχτη πόρτα, ακουγόταν το τίκι τακ ενός μεγάλου ρολογιού και μια παιδική φωνή, μάλλον ενός μαθητή που διάβαζε, συλλαβίζοντας τις λέξεις:"Τό...τε...ο...Ά...γιος...Ει...ρη...ναί...ος...ξε...φώ...νι...σε: Εί...μαι...ο...σίτος...του...Χρί...στου...Πρέ...πει...να...α...λε...στώ...α...πό...τα...δό...ντια...αυ...τών...των...ζώ...ων." Πλησίασα σιγά σιγά αυτή την πόρτα και κοίταξα...