Τότε επιβαλλόταν στο στρατό η κουρά εν χρω, γι΄ αυτό αναγνώρισα τον ασθενή μόνο από τη φωνή του. Μόλις κάθισα στο προσκέφαλό του, μου διηγήθηκε την ιστορία του. Στη διάρκεια μιας εκστρατείας είχε χαθεί και όφειλε σ΄ ένα γάιδαρο με σάγμα , που έτυχε στο δρόμο του, να είχε επιστρέψει στο στρατόπεδο, αλλά μούσκεμα και γεμάτος χουν λόγω ραγδαίας και κρύας βροχής. Την άλλη μέρα ο στρατιωτικός γιατρός είχε βγάλει μια ταχεία διάγνωση : συμπτώματα προάγγελα πνευμονίας. Με το χαμόγελο στα χείλη του,ο αναρρωτής πρόσθεσε ότι μια νοσοκόμα του είχε κατεβάσει από το στώμα και τη τραχεία αρτηρία μια χθαμαλή μήλη, που έμοιαζε με αμμουδίτη, και ότι είχε νιώσει μια ηδεία αίσθηση... Ύστερα από λίγο ξαναβγήκα, καθησυχασμένος, από το νοσοκομείο.
A l'armée était imposée alors la "boule à zéro", c'est pour cela que je ne reconnus le patient qu'à sa voix. Dès que je fus assis à son chevet, il me raconta son histoire. Au cours d'une expédition,il s'était égaré et il dut à un âne bâté, qui se trouvait sur sa route, d'être revenu au camp, mais trempé et plein de boue à cause d'une pluie battante et froide. Le jour suivant, le médecin militaire avait fait un rapide diagnostic :symptômes précurseurs d'une pneumonie. Le sourire aux lèvres, le convalescent ajouta qu'une infirmière lui avait fait descendre par la bouche et la trachée artère un cathéter de faible longueur, qui ressemblait à ce poisson filiforme qui vit dans le sable, et qu'il avait ressenti une sensation très agréable.... Peu après, je ressortis, rassuré, de l'hôpital.
Hélène, je n'ai pas trouvé le nom de ce poisson qui vit dans le sable : αμμουδίτης.
Accueil
