pavlos Dim 12 Aoû - 12:48
Θυμάμαι αυτή την καταπληκτική παραλία και αυτή την νεαρή γυναίκα, ακόμη πιο εκπληκτική, που περπάτησε στην άμμο λίγα μέτρα μπροστά μου. Φορούσε ένα καλοκαιρινό φόρεμα αρκετά χαριτομένο, κάπως σαν η Αφροδίτη της Μποτιτσέλι. Με το αριστερό χέρι της κρατήσε ένα καλάθι, στο οποίο κατατίθεται τακτικά βότσαλα που είχε προσεκτικά επιλέξει στην παραλία. Μου έχοντας πλησιάσει της, είδα ότι το καλάθι της ήταν γεμάτο στολίδα, καθένα πιο όμορφο από το άλλο. Του ζήτησα να μ΄εξηγήσει αυτό το απίστευτο θαύμα. Τη στιγμή που γύρισε σε μένα και θα αρχίσει να μιλάει, αφού μου έκανε μια πολύ ανησυχητική χαμόγελο, άκουσα τη φωνή της μητέρας μου, και η οποίη είπε
- Θα πάς να είσαι ακόμη αργά για την εργασία σου! Δεν μπορείς να αγοράσεις ένα ρολόι που δουλεύει καλά, αντί να ξοδεύεις το χρόνο σας ρενβαζόντας .
Και γύρισε το διακόπτη. Και είδα ότι ο ουρανός ήταν γκρίζος και έβρεχε. Και πάλι, ήθελα να κλάψω σαν παιδί.
Je me souviens de cette plage étonnante et de cette jeune femme plus étonnante encore qui marchait dans le sable devant moi. Elle était vêtue d’une robe estivale tout à fait délicieuse, un peu comme celle de la Vénus de Boticelli. De la main gauche elle portait un panier, dans lequel elle déposait régulièrement un galet qu’elle avait choisi avec soin sur la plage. M’étant approché d’elle, j’ai vu que son panier était plein de joyaux tous plus beaux les uns que les autres. Je lui ai demandé de m’expliquer cet incroyable miracle. Au moment où elle se tournait vers moi et où elle allait commencer à parler après m’avoir fait un sourire très troublant, j’entendis la voix de ma mère qui disait :
- Tu vas encore être en retard au travail ! Tu ne peux pas t’acheter un réveil qui fonctionne au lieu de passer ton temps à rêvasser !
Et elle tourna l’interrupteur. Et je vis que le ciel était gris et qu’il pleuvait. Et, un fois de plus, j’ai eu envie de pleurer comme un enfant.