Αφού όλο διάβαζε τα έργα του Αριστοτέλη που είχε λάβει για
δεξίμι απ΄ έναν φίλο, υπέφερε από
μυδρίαση. Καμιά φορά θεωρούσε ότι ήταν
αναξιοπαθών αναγνώστης, μαγεμένος από τα κείμενα του φιλοσόφου. Όλο και πιο συχνά
όμονε στα παιδία του ότι ήταν έτοιμος να ρίξει τα βιβλία του στο ποτάμι, χωρίς αποτέλεσμα. Τη νύχτα τoν βασάνιζε ιδίως ένα φιλοσοφικό ερώτημα : άραγε η ψυχή είναι η
εντελέχεια του σώματος ή
τανάπαλιν άραγε το σώμα είναι η εντελέχεια της ψυχής ; Εξαντλημένος από την αγρυπνία και τη μυδρίαση, παράτησε τις σπουδές του, την οικογένεια του, αγόρασε ένα μικρό ιστιοφόρο εφοδιασμένο μ΄ ένα κόκκινο πανί , μ΄ ένα κυπαρισσένιο
κέρκο κι έφυγε στο άσκοπο.
A force de lire les oeuvres d'Aristote qu'il avait reçues en cadeau d'un ami du bout du monde, il souffrait de mydriase. Parfois il considérait qu'il était un lecteur qui souffrait injustement, séduit par les textes du philosophe. De plus en plus souvent il jurait sur ses enfants qu'il était prêt à jeter ses livres dans la rivière, sans résultat. La nuit le tourmentait particulièrement une question philosophique : est-ce que l'âme est l'entéléchie du corps ou inversement est-ce que le corps est l'entéléchie de l'âme ? Epuisé par l'absence de sommeil et la mydriase, il laissa tomber ses études, sa famille, acheta un petit voilier équipé d'une voile rouge et d'une vergue de cyprès et partit à l'aventure.