Μόλις τέλειωσε η ζεύξη Ρίου Αντιρρίου. Μια λεπτή αχλύς σκέπαζε τη θάλασσα παγωμένη από το κρύο. Λες και να ήταν μια απέραντη θαμπή ύελος. Κι απ΄ τις δύο όχθες περίμεναν δύο κουρασμένοι στρατοί, τους οποίους φαρμάκωνε σιγά σιγά το νερό γεμάτο ζωόγλοια που έπιναν και ο ζόφος καταέτρωγε. Από ώρα σε ώρα ο καθένας θα πολεμούσε μέχρι τελευταίας ρανίδος του αίματος. Οπωσδήποτε, κάθε πολίτης έπρεπε να χύσει το αίμα του για την πατρίδα.
Le raccordement entre Rio et Antirio venait à peine d'être terminé. Un léger brouillard recouvrait la mer que le froid avait gelée. On aurait dit une immense vitre opaque. De part et d'autre des deux rives attendaient deux armées fatiguées, que peu à peu empoisonnait l'eau pleine de bactéries qu'elles buvaient et que le désenchantement rongeait. D'un moment à l'autre chacun combattrait jusqu'à la dernière goutte de son sang. Quoi qu'il en soit, tout citoyen devait verser son sang pour la patrie.
Accueil
