Si ça te pose vraiment problème, Hélène, interromps momentanément les cours.
Κάποτε ένας
αχάτης βγήκε από τη σφενδόνη του κι έπεσε στον πάτο της θάλασσας χωρίς να αντιληφθεί μια πριγκίπισσα που έκανε μπάνιο με το δαχτυλίδι του αρραβώνα της. Το πετράδι προσγειώθηκε πάνω στο τρυφερό φύλλο ενός φυτού όμοιου μ΄ ένα
πολυτρίχι. Εκεί ζούσαν σύμφωνα ένας
αχινιός κι ένα στρείδι. Πλησίασαν και τα δύο μαζί, τραβηγμένα από τη
μαρμαρυγή του αχάτη. Τότε το περήφανο στρείδι είπε στο μαύρο και αγκαθωτό αχινό :
"Δεν είναι ο τομέας σου, τα πετράδια, είναι ο δικός μας. Για κοίτα να δεις! Μας αφορά η κομψότητα. Εμείς, τα όστρεα, είμαστε συγγενή
εξ αγχιστείας με τα μαργαριτάρια που πλάθουμε και γυαλίζουμε λες και να ήμασταν
χειρομαλάκτες. Επομένως, φύγε! Αυτό τον αχάτη, τον κρατώ
υπομάλης!"
Και ο κακομοίρης αχινιός, απογοητευμένος, έφυγε μακριά από τη ψηλομύτη του γειτόνισσα.
Une fois, une agate sortit de son chaton et tomba au fond de la mer sans qu'une princesse qui se baignait avec sa bague de fiançailles s'en rende compte. La pierre atterrit sur la feuille tendre d'une plante qui ressemblait à un capillaire. Là vivaient en bonne entente un oursin et une huître. Ils s'approchèrent tous deux ensemble, attirés par le chatoiement de l'agate. Alors l'huître orgueilleuse dit au noir et épineux oursin:"Ce n'est pas ton domaine, les pierres précieuses,c'est le nôtre. Ecoute voir! C'est nous que ça concerne l'élégance. Nous, les huîtres, nous sommes de la famille des perles de culture que nous pétrissons et lustrons comme si nous étions des masseurs.Par conséquent pars d'ici, cette agate, je la garde en réserve."
Et le malheureux oursin, désappointé, partit loin de sa prétentieuse voisine.
Accueil
