Οι συνεχείς άφρονες ενέργειες των Ελλήνων επέσυραν τη μήνιν του Ποσειδώνα. Αμέσως, με την τρίαινά του, ο θεός τάραξε την ιόχρου(ν) θάλασσα που έγινε σε λίγο τρικυμιώδης. Ύστερα από λίγο ο παραδαρμός κουβαλούσε ολούθε το πλοίο σαν καλαμάκι. Ό,τι έλεγε το θέσφατο πραγματοποιήθηκε. Έσπασε το πλεούμενο -ούτε που ήθελε ο θεός να κοπιάσει κανείς να το επισκευάσει σ΄ ένα νεώλκιο- και βυθίστηκε. Δεν επέζησε από το ναυάγιο κανένας Έλληνας.
Les continuelles actions insensées des Grecs entraînèrent le courroux de Poséidon. Immédiatement, de son trident,le dieu agita la mer violette qui en peu de temps devint tempétueuse. Peu de temps après, le choc des vagues charriait de tous côtés le bateau comme un fétu de paille. Ce que disait la prophétie se réalisa. L'embarcation se brisa - le dieu ne voulait même pas que l'on se donne la peine de la réparer dans un chantier naval - et elle sombra. Pas un seul Grec ne survécut au naufrage.