Μέσα από τα φθαρμένα του ρούχα έβλεπες το υφάδι και είχε να λουστεί ένα μήνα. Καθισμένος σ΄ένα έπαρμα του εδάφους, σιγοτραγουδούσε έναν σκοπό και ο τραγισμός του φανέρωνε την εφηβική ηλικία του. Ωσαύτως το τρίχωμα,που άρχιζε να βγάζει στο πρόσωπό του. Κρατούσε υφέν στα χέρια του ένα σουγιά κι ένα φλοιό από πεύκο, τον οποίο σκάλιζε με επιδεξιότητα, θα γινόταν μια κύμβη για το μικρότερό του άδελφο.
A travers ses habits usés on distinguait la trame et il ne s'était pas lavé depuis un mois. Assis sur une hauteur du sol, il fredonnait un air et sa mue révélait que c'était un adolescent. De même, le duvet qui commençait à pousser sur son visage. Il tenait en même temps dans ses mains un canif et une écorce de pin qu'il sculptait avec adresse, elle deviendrait une petite barque pour son petit frère.