Εδώ και δυο μέρες το πολεμικό ναυτικό ήταν αραγμένο στο λιμάνι. Μόλις νύχτωσε και στα ανοιχτά, σκότος βαθύ και έρεβος. Σ΄ έναν τορπιλάκατο, η τοιχαρχία που είχε υπηρεσία ήταν ανήσυχη. Κατά τα ειωθότα, ένας ναυτικός είχε αναφέρει στον αξιωματικό ένα περιστατικό. Από την άποψή του, υπήρχε μια δυσάρεστη οσμή κοντά σε μια καταπακτή, λες και να επρόκειτο για διαπιδύσεις αερίου. Ανυπερθέτως ο αξιωματικός πήγε να δει αυτός ο ίδιος και, εκείνη τη στιγμή, ένας ναυτικός ξεφώνισε:" Στην αριστερή μπάντα, ένα άτομο! Απομακρύνεται από το πλοίο, το σώμα του είναι σε ύπτια θέση." "Φενάκη δεν ήταν, είπε ο αξιωματικός, μας κατασκοπεύουν οι εχθροί!"
Depuis deux jours la marine de guerre mouillait dans le port. La nuit venait de tomber et, au large, le noir absolu. Sur un torpilleur, l'équipe de service était inquiète. Comme à l' habitude, un marin avait informé l'officier d'un incident. A son avis, il y avait une odeur désagréable près d'une écoutille, comme s'il s'agissait de fuites de gaz. Sans tarder l'officier alla voir lui-même et, à cet instant, un marin s'écria:" A bâbord, un individu! Il s'éloigne du bateau, il nage sur le dos." "Ce n'était pas une blague! Les ennemis nous espionnent, dit l'officier."
Accueil
