Πιο ζηλιάρης από το Διόνυσο, δεν υπάρχει κανείς. Γι΄ αυτό δεν αντέχει πια τα ηδονικά βλέμματα των ανδρών που καρφώνουν τη σύζυγό του στον εξώστη του θεάτρου. Γυναίκα εκπάγλου καλλονής, φοράει εκεί ένα βραδινό έξωμο φόρεμα από δίανθες ύφασμα και τους κάνει γλυκά μάτια. Αλλά δεν ξέρει πως από καιρό ο Διόνυσος έχει ανοσοποιήσει τον εαυτό του από το δηλητήριο των οχιών, Έτσι, ένα βράδυ, ο άνδρας τρύπωσε στο κρεβάτι το δηλητηριώδες φίδι και, χάρη στο μιθριδατισμό, δεν τον έφαγε πια η ζήλια. Αλλά γρήγορα τρελάθηκε από τις τύψεις του και τον βλέπω συχνά να πιλαλά στην ιλύν της λίμνης, στην οποία κάποτε θα πνιγεί διαρρήδην.
Plus jaloux que Dionysos, il n'y a pas. Aussi il ne supporte plus les regards voluptueux des hommes qui fixent son épouse au balcon du théâtre. Femme d'une beauté éblouissante, elle y porte une robe de soirée décolletée en tissu fleuri et leur fait les yeux doux. Mais elle ne sait pas que son mari s'est immunisé contre le venin des vipères. Ainsi, un soir, il a glissé dans le lit le serpent venimeux et, grâce à la mithridatisation, la jalousie ne le ronge plus. Mais le remords l'a vite rendu fou et je le vois souvent galoper dans la vase du lac, où un jour il se noiera irrémédiablement.
Accueil
C'est bien Yves!!