Tώρα βρίσκεται στο
αφήλιό της η γη και πέρασαν έξι μήνες από τότε που έχει τελειώσει το
χαμολόι. Οι
τρεμιθιές γύρω από το σπίτι είναι γεμάτες από κόκκινες μπαλίτσες και στο λιβάδι η αγελάδα μου, χορτάτη, έχει το
ήνυστρό της ολοστρόγγυλο. Ξαπλώνω λίγο χάμω και αφήνω τις σκέψεις μου να τρέχουν. Μια γοητευτική
ακουσιχρωμία με νανουρίζει και στον ουρανό διακρίνω τις νωχελικές κινήσεις ενός σώματος, μιας ξανθιάς
απόρθητης καλλονής που φοράει όμορφες δερμάτινες
βλαύδες.
La terre se trouve en ce moment à son point d'aphélie et cela fait six mois qu'est terminé le ramassage à terre des olives. Les pistachiers térébinthes autour de la maison sont couverts de petites boules rouges et dans le pré ma vache, repue, a la panse toute ronde. Je m'allonge un peu sur le sol et je laisse errer mes pensées. Une palette de sons séduisante me berce et dans le ciel je distingue les mouvements langoureux d'un corps, d'une "beauté" blonde insoumise qui porte de belles sandales de cuir.Je n'ai pas trouvé, Hélène, le mot ακουσιχρωμία, alors j'ai traduit à l'instinct en décomposant le mot.