Ο Ηλίας αγαπούσε τη θάλασσα, δεν τον φόβιζαν οι φουρτούνες, ο υετός που χτυπούσε το σώμα του στα ανοιχτά της Πύλου, το κύμα που έσπαγε στην υφαλοκρηπίδα, κουβαλώντας με φρικτή χλαλοή το κατακάθι μαζεμένο στον πάτο της. Ήταν απολύτως σίγουρος ότι τον είχε γεννήσει, πως ήταν η μάνα του. Γι΄ αυτό της έδειχνε πάντα μια τυφλή, υιική αγάπη. Όπερ έδει δείξαι.
Elie aimait la mer, il n'était pas effrayé par les tempêtes, la pluie qui battait son corps au large de Pylos, la vague qui se brisait sur le plateau continental, charriant dans un bruit effrayant ce qui s' était déposé sur son fond. Il était absolument sûr qu' elle l'avait enfanté, qu'elle était sa mère. Pour cette raison il lui montrait un amour aveugle, filial. C' est ce que je voulais démontrer.