Ανήκε δήθεν στην τάξη των θητών, έτσι πλήρωνε λίγους φόρους. Πράγματι ήταν μέλος της τρίτης τάξης, εκείνη των διακοσιομεδίμνων. Εάν το δικαστήριο αποφάσιζε να του πάρει το περιβόλι του από βερικοκιές, αγρόν ηγόρασε. Απο καιρό η κομμίωση ρήμαζε τα οπωρόφορά του, μολονότι είχε προσπαθήσει να τη βγάλει μαζί με μια σκλήθρα από τα δέντρα. Ενδεχομένως να ήταν ευκταίο να τον συλλάβει εξ υφαρπαγής η αστυνομία και να τον φυλακίσει. Ήξερε καλά πως ήταν χοϊκό πλάσμα, ένας απλός θνητός. Εκεί, στην αυλή της φυλακής, θα μπορούσε να καθίσει και να ξεκουραστεί καμιά φορά κάτω από τη σκιά των σκληθρών.
Il appartenait soi-disant à la classe de "prolétaires", ainsi il payait peu d'impôts. En fait il faisait partie de la troisième classe, celle qui gagnait deux cents médimnes. Si le tribunal décidait de lui prendre son verger d'abricotiers, il s'en fichait. Depuis longtemps la gommose ravageait ses arbres fruitiers, bien qu'il ait essayé de la supprimer en enlevant aussi un copeau de bois. Peut-être serait-il souhaitable que la police l'arrête sournoisement et de force et l'emprisonne. Il savait bien qu'il était un être fait d'argile, un simple mortel. Là-bas, dans la cour de la prison, il pourrait s'asseoir et se reposer de temps en temps à l'ombre des aulnes.