Ύστερα από μια έντονη ζωή την οποία είχε περάσει γράφοντας το Τιπούκειτο, αναρωτήθηκε ποιες πρόκειται να είναι οι λίγες υπόλοιπες μέρες του. Το σκεφτόταν συχνά, νύκτωρ, μέσα στην υγρασία του δωματίου του, του οποίου σαθρό ήταν το ταβάνι, Ήξερε πως ενέπνεε τα λοίσθια και θα ήταν ευκταίον το τέρμα της ζωής του. Στο κάτω κάτω δεν θα πήγαινε κακήν κακώς, γιατί ζούσε με τη σκέψη του ολοκληρωμένου έργου, ούτε κατά διάνοια υποτυπώδους.
Après une vie intense qu'il avait passée à rédiger le répertoire du Tipoukito, il se demanda comment se dérouleraient les quelques jours qu'il lui restait à vivre. Il y songeait souvent, la nuit, au milieu de l'humidité de sa chambre, dont le plafond était pourri. Il savait qu'il touchait à sa fin et que la fin de son existence serait la bienvenue. Après tout elle ne serait pas triste car il vivait avec la pensée de l'oeuvre accomplie, pas le moins du monde insignifiante.
Le Tipoukito=répertoire du droit byzantin.