Η παγωνιά του χειμώνα πλάκωσε στη χώρα σαν την άελλα. Με έπιασε στην πλάτη μου ένα μόνιμο σύγκρυο που κάνει τους προγομφίους μου να χτυπάνε ασταμάτηα, που διαπέρασε το δέρμα και το χόριο μου, τρώγοντας τις σάρκες , σαν οξύ υνί που χώνεται στο χώμα. Παντού, όμοιος με μια απέραντη ξεγυαλισμένη ύελο, έπιασε ο πάγος. Πεινάει πάρα πολύ ο πληθυσμός, μα ούτε φώλι ούτε προσφώλι στην γκρίζα καθημερινότητά μας.
Le temps glacial de l'hiver s'est abattu sur le pays comme un ouragan. Mon dos est saisi d'un tremblement permanent qui fait que mes prémolaires s'entrechoquent sans cesse, qui transperce ma peau extérieure et intérieure, mordant ma chair, comme le soc acéré qui s'enfonce dans la terre. Partout, semblable à un immense verre dépoli, la glace s'est installée. La population a très faim, mais rien à se mettre sous la dent dans le gris de notre quotidien.
Hélène, φώλι et φώλος étant synonymes, j'ai utilisé le premier car c'est lui qui est utilisé dans l'expression .