Ο Μάρκος έκανε τη θητεία του στο Πεζικό μα ούπω έληξε. Ευτυχώς κάθε Κυριακή πήγαινε με τους άλλους εξοδούχους στρατιώτες στην πόλη. Εκεί, απέναντι από ένα μαρμαρένιο προστώο, περνούσε τον καιρό του παίζοντας τάβλι μ΄ έναν συγχωριανό. Μιλούσαν για ψάρεμα, για τις πολλές νόστιμες ούγαινες που έπιαναν, και για δουλειά, ιδιαιτέρως το θερισμό και τα δημητριακά που περνούσαν από το δρεμόνι. Σκληρή δουλειά που σ΄ έπιανε την οσφύ. Μα ξαναγύριζαν αμετάβλητα στο εξής θέμα συζήτησης , το ποδόσφαιρο και εκείνο τον εξωνημένο διαιτητή που ήταν η αιτία του αποκλεισμού της ομάδας τους.
Marc faisait son service dans l'infanterie mais il ne l'avait pas encore terminé. Heureusement chaque dimanche il allait à la ville avec les autres permissionnaires. Là, en face d'un porche de stoa en marbre,il passait son temps à jouer au tavli avec un "pays". Ils parlaient de pêche, des nombreux et délicieux sars tambours qu'ils attrapaient, et de travail, en particulier de la moisson et des céréales qu'ils passaient au crible. Travail pénible qui te bloquait les reins. Mais ils en revenaient invariablement au sujet de conversation suivant, le football et cet arbitre vénal qui avait causé l'élimination de leur équipe.