Ένας καλοφτιαγμένος αθλητής κι ένα πονηρό σαμιαμίθι έβαλαν μια φορά στοιχήματα για το ποιος θα σκαρφάλωνε σε μια απορρώγα, στην κορυφή της. Επρόκειτο για ένα καλό φαγητό με ψεμένα ψάρια που είχαν διαλέξει μαζί στο εδεσματολόγιο της καλύτερης ταβέρνας του τόπου. Ο πρώτος , που είχε σίγουρη τη νίκη, άφησε, αφού είχε αλείψει το σώμα του με λάδι, τη στλεγγλίδα του στη ρίζα του βράχου και άρχισε να ανεβαίνει εική και ως έτυχε. Το δεύτερο, πολύ ευκίνητο, έφθασε το πρώτο απάνω και είπε στον άλλο, ξυλιασμένο από κάτω:"Δυοίν θάτερον, είτε τα βγάζεις μόνος σου, είτε ζητάς βοήθεια, εγώ πεινώ πολύ και θα φάω."
Un athlète bien proportionné et un jeune homme agile et rusé firent un jour le pari de savoir qui escaladerait une roche escarpée, jusqu'à son sommet. Il était question d'un bon repas avec du poisson grillé qu'ils avaient choisi sur le menu de la meilleure taverne du coin. Le premier, qui tenait la victoire pour certaine, laissa, après s'être enduit le corps avec de l'huile, son strigile au pied du rocher et se mit à grimper à l'aveuglette. Le deuxième, très agile, arriva le premier en haut et dit à l' autre, paralysé au- dessous :" De deux choses l'une, soit tu te débrouilles seul, soit tu réclames de l'aide, moi j'ai très faim et je vais manger."