Η Ελένη εκφέρει γνώμη επί παντός επιστητού. Στο χωριό όλες οι γυναίκες αλλάζουν δρόμο για να την αποφύγουν. Δυστυχώς μόλις συνάντησε σήμερα τη γιαγιά μου, τη Μαρώ, που της λέει ότι θα μαγειρέψει το μεσημέρι καραβίδες με σάλτσα ούζου και αμέσως η άλλη τη συμβουλεύει να κάνει μάλλον μια καραβιδομακαρονάδα. Και απονήρευτα, η Μαρώ αρχίζει να ολολύζει για τους συμπαθητικομιμητικούς πόνους της και για τις φρούδες ελπίδες που έχει ο ιθύνων νους του νοσοκομείου να την ανακουφίσει.Tότε η Ελένη αποκρίνεται αμέσως:"Άσ΄ τον να λέει, τον γιατρό, κοίτα να φοράς μια χλαίνα χειμώνα καλοκαίρι, και θα έχεις σιδερένια υγεία."
Και τώρα δε βγάζει πια τη χλαίνα της η γιαγιά μου, κι όμως πονάει.
Hélène a une opinion sur tout. Au village toutes les femmes font un détour pour l'éviter. Malheureusement aujourd'hui elle vient de rencontrer ma grand-mère, Maro, qui lui dit qu'elle va cuisiner à midi des langoustines avec une sauce à l'ouzo et immédiatement l'autre lui conseille de faire plutôt une macaronade. Et naïvement, Maro se met à se lamenter sur ses douleurs sympathomimétiques et les espoirs vains du ponte de l'hôpital de la soulager. Alors Hélène réplique immédiatement: "Laisse-le dire, le docteur, veille plutôt à porter été comme hiver une parka, et tu auras une santé de fer."
Et maintenant elle ne quitte plus sa parka, ma grand-mère, et pourtant elle souffre.
Accueil
