Ο πόλεμος είχε καταστρέψει όλες τις διοικητικές υπηρεσίες της χώρας. Δεν υπήρχε πια κανένα δικαστικό σώμα, εξ ου καμία κατ΄ αντιμωλίαν δίκη. Αμέσως μόλις άφησε το εχθρικό μυδράλιο του μετώπου, ο εξοδούχος ο Βασιλής βρήκε αυτήν τη βαριά ατμόσφαιρα κατάρρευσης. Καθώς διάβαζε , καθισμένος στην άκρη ενός χαντακιού, τους αγαπημένους του αίνους του Δαβίδ, θυμήθηκε τις θερμές ευχές των γωνιών του για κατευόδιο ταξίδι...Θα μπορούσε επιτέλους να τους αγκαλιάσει την άλλη μέρα. Πέρασαν τόσοι μήνες από τότε!... Πότε πότε ένιωθε την πληγή που είχε στην αριστερή ιγνύα, η οποία τον έκανε ακόμη λίγο να μισοκουτσαίνει.
La guerre avait anéanti tous les services administratifs du pays. Il n'y avait plus de corps judiciaire, par conséquent plus de procédure contradictoire. Dès qu'il se fut éloigné de la mitraille ennemie du front, le permissionnaire Vassilis trouva cette atmosphère lourde de décrépitude. Tandis qu'il lisait, assis sur le bord d'un fossé, ses chers psaumes de David, il se souvint des souhaits chaleureux de bon voyage de ses parents...Il pourrait enfin les serrer dans ses bras le lendemain. Depuis lors tant de mois avaient passé!... De temps en temps il ressentait la blessure qu'il avait derrière le genou gauche et qui le faisait encore un peu boitiller.
Accueil
