Ομόνω,
ως είθισται, στο όνομα του Ηρακλή που δε φορά τη
σισύρα, αλλά τη λεοντή, ότι μ΄ αρέσει να ακούω και να βλέπω την
αλήστου μνήμης Σούζυ Ντελέρ. Ποιος θυμάται τώρα πια αυτή την κινηματογραφική ηθοποιό κα τραγουδίστρια, κι όμως ζει ακόμη. Σε κάποιους μπορεί να φανούν
αβδηριτικά τα κείμενα των τραγουδιών και πάρα πολύ σπάνιες οι
μολπές , αλλά το αβάρετο κέφι της και ιδίως η φώνη της, ένα κελάηδισμα
σπίνου,
είναι γοητευτικά.
Je jure, selon la coutume, par le nom d'Héraclès qui ne porte pas la peau de chèvre mais celle du lion, que j'aime entendre et voir l'à jamais mémorable Suzy Delair. Qui se souvient désormais de cette actrice de cinéma et chanteuse, et pourtant elle est encore vivante? Peut-être qu' à certains les textes des chansons paraissent niais, et trop rares les belles mélodies, mais son inlassable bonne humeur et surtout sa voix, un chant de pinson, m'enchantent. 
Accueil
