« Αρχίζω να προβληματισθώ, δεν συνηθίζει να αργεί », είπε η Μαρία, η φωνή φανερά ανήσυχη. Μες’ το δωμάτιο, κοιτάζονταν τα πρόσωπα μεταξύ τους, τα μάτια ψεύτικα χαλαρά. Είχε αρχίσει εδώ και ένα μισάωρο η συνεδρίαση, χωρίς τον Μάρκο. Μόνο ο Γιάννης ήξερε γιατί δεν ήταν εδώ ο φίλος του, αλλά την αφορμή της απουσίας του δεν επρόκειτο να τους πει. Ειδικότερα, τον είχε ρωτήσει ο Μάρκο να μην λέει ποτέ σε κάποιον τον στόχο της εξαφάνισή του.
"Je commence à me faire du soucis, il n'a pas l'habitude d'être en retard", dit Marie dont la voix était visiblement préoccupée. Dans la salle les personnes se regardaient l'une l'autre, avec des airs faussement détendus. La réunion avait commencé depuis une demi-heure, sans Marc. Seul Jean savait pourquoi son ami n'était pas là, mais il ne leur dirait pas la raison de son absence. Plus précisément, Marc lui avait demandé de ne jamais dire à personne le but de sa disparition.