Ήταν ένα
εξώλες και προώλες άτομο. Διέσχιζε τον κάμπο στη νότια Αμερική, καβάλα σ΄ ένα κρητικό άλογο, το οποίο αναγνώριζαν όλοι τους από τον ειδικό του βηματισμό, δηλαδή το
πλαγιοδιποδισμό. Δεν μπορούσε να το ξεπεράσει κανένα άτι. Ο καβαλάρης φορούσε πάντα ένα
έρκος βλημάτων, έναν αόρατο θώρακα, και ως τότε είχε παραμείνει άτρωτος.
Μια φορά έφθασε αργά κατά την
άμπωτη, στην ακρογιαλιά, προχώρησε ως το τέλος του δρόμου και διέκρινε στο σκοτάδι ένα αναμμένο
ελλύχνιον κεριού. Σε λίγο εμφανίστηκε μια καλύβα, χωρίς εξώπορτα. Μέσα, στο μισοσκόταδο, το άτομο είδε να ήταν άνω κάτω στο έδαφος πιάτα, ποτήρια και μαχαιροπίρουνα,
τήδε κακείσε και, ώσπου να πει αμήν, μια λέαινα ρίχτηκε πάνω του και το συνέτριψε. Το ζώο είχε καταφύγει στην καλύβα με τους
λεοντιδείς του. Πού να το ήξερε ο άτρωτος άντρας;
C' était un individu sans moralité. Il parcourait la pampa, à cheval sur une monture crétoise, que tous reconnaissaient à son pas particulier, il allait l'amble. Aucun alezan ne pouvait le rattraper. Le cavalier portait une protection contre les projectiles, une cuirasse invisible, et jusqu'alors il était demeuré invulnérable.
Un jour il arriva tard à marée basse, sur le rivage, il avança jusqu'au bout de la route et distingua dans l'obscurité une mèche de bougie allumée. Bientôt apparut une cabane, sans porte d'entrée. Dedans, dans la pénombre l'individu vit pêle- mêle sur le sol vaisselle, verres et couverts, çà et là, et en moins de temps qu'il n'en faut pour le dire, une lionne se jeta sur lui et le mit en pièces. L'animal s'était réfugié dans la cabane avec ses lionceaux. Comment aurait-il pu le savoir, l'homme invulnérable?