Thème 87

**Yves** Jeu 12 Oct - 22:58

Yves: Modérateur; Messages : 4105
Date d'inscription : 17/04/2012
Age : 85
Localisation : France (Drôme) et Péloponnèse

Message n°1

Thème 87

Yves Jeu 12 Oct - 22:58

Les Lettres de mon moulin d' Alphonse Daudet
Le curé de Cucugnan

"Et je cheminai... je cheminai! Quelle battue! J'ai la chair de poule, rien que d'y songer. Un petit sentier, plein de ronces, d'escarboucles qui luisaient et de serpents qui sifflaient, m'amena jusqu'à la porte d'argent.
-Pan! pan!
-Qui frappe? me fait une voix rauque et dolente.
-Le curé de Cucugnan.
-De...?
-De Cucugnan.
-Ah!... entrez."
-J'entrai. Un grand bel ange, avec des ailes sombres comme la nuit, avec une robe resplendissante comme le jour, avec une clef de diamant pendue à sa ceinture, écrivait, cra-cra, dans un grand livre plus gros que celui de saint Pierre...
-Finalement, que voulez-vous et que demandez-vous? dit l'ange.
-Bel ange de Dieu, je veux savoir - je suis bien curieux peut-être - si vous avez ici les Cucugnanais.
-Les...?
-Les Cucugnanais, les gens de Cucugnan... que c'est moi qui suis le prieur.
-Ah! l'abbé Martin, n'est-ce pas?
-Pour vous servir, monsieur l'ange."

battue=promenade, excursion
escarboucle=du latin scarbuculus= charbon ardent, braise, mais aussi pierre semi-précieuse.

Dernière édition par Yves le Ven 13 Oct - 7:28, édité 2 fois

**Yves** Jeu 12 Oct - 23:19

Yves

Yves: Modérateur; Messages : 4105
Date d'inscription : 17/04/2012
Age : 85
Localisation : France (Drôme) et Péloponnèse

Message n°2

Γράμματα από το μύλο μου

Yves Jeu 12 Oct - 23:19

Ο εφημέριος του Cucugnan,

-Και πορευόμουν...πορευόμουν! Τι περιπέτεια! Κάθε φορά που την επαναφέρω στη μνήμη μου, μου σηκώνεται το πετσί. Ένα μικρό μονοπάτι, γεμάτο βάτους , λαμπερές θράκες και φίδια που σφύριζαν, με οδήγησε ως την πόρτα από ασήμι.
-Μπαμ! Μπαμ!
-Ποιος χτυπά; με ρωτάει μια βραχνή και παραπονεμένη φωνή.
-Ο εφημέριος του Cucugnan.
-Από πού;
-Από το Cucugnan.
-Α! Περάστε μέσα.
-Μπήκα. Ένας ψηλός όμορφος άγγελος, με φτέρα σκούρα σαν τη νύχτα, μ΄ ένα φόρεμα λαμπερό σαν τη μέρα, μ΄ ένα διαμαντένιο κλειδί που κρεμιόταν από τη ζώνη του, έγραφε - κρα κρα - σ΄ ένα βιβλίο μεγαλύτερο απ΄ εκείνο του Αγίου Πέτρου...
-Τελικά, τι θέλετε να ξέρετε; είπε ο άγγελος.
-Ώμορφε θεïκέ άγγελε, θέλω να ξέρω - ίσως να με βρείτε πολύ περίεργο - αν έχετε εδώ τους Cucugnanais.
-Τους...;
-Τους Cucugnanais, τους κατοίκους του Cucugnan... των οποίων είμαι ο εφημέριος.
-Α! ο αβάς Μαρτέν, έτσι δεν είναι;
-Είμαι στη διάθεσή σας, κύριε Άγγελε."