Εκείνη την εποχή βασίλευε σ΄ όλο τον κόσμο μεγάλη δαισιδαιμονία. Να σας πω ότι πολλά φυσικά φαινόμενα ερμηνεύονταν σαν να ήταν αινίγματα ή μάλλον εκδηλώσεις οργής του Θεού. Έτσι, μια φορά, μια νέα γυναίκα, με το κεφάλι σκεπασμένο με μαφόρι και κουβαλώντας ένα μωρό σ΄ ένα μάρσιπο, περπατούσε στα χωράφια όταν δεν πίστεψε στα μάτια της : δυο βήματα απ΄ αυτήν έγινε μια ανίζηση του εδάφους, πάνω της εμφανίστηκε ξαφνικά ένα ογκώδες υποκυάνο σύννεφο που διαλύθηκε σιγά σιγά, τότε ξεπρόβαλε το τερατάμορφο σκυλί του Άδη, ο Κέρβερος που, κινούμενος από τις δυνάμεις του κακού, προχωρούσε την ανιούσα πορεία του προς τον ουρανό. Λιποθύμησε αμέσως η γυναίκα.
Dans mes dicos, μάρσιπος prend deux π : μάρσιππος
Quant à εριούχος, je ne l'ai pas trouvé.
A cette époque-là régnait dans le monde une grande superstition. Il faut que je vous dise que nombre de phénomènes naturels étaient interprétés comme des énigmes ou comme des manifestations de colère de Dieu. Ainsi, une fois, une jeune femme, la tête recouverte d'un voile et charriant un bébé dans un porte-bébé ventral, marchait dans les champs lorsqu'elle n'en crut pas ses yeux : à deux pas d'elle se produisit un soulèvement du sol,au-dessus apparut soudain un volumineux nuage bleu d'azur pâle qui se dissipa lentement, alors émergea le monstrueux chien de l'Enfer, Cerbère qui, mû par les forces du mal, poursuivait sa marche ascendante vers le ciel. Immédiatement la femme s'évanouit.