Προχθές, την τετάρτη, ήμουνα στη λαϊκή της Καλαμάτας. Πολύ νωρίς κιόλας, ακουγόταν μια σταθερή χλαλοή. Παντού απλωνόταν στη λαχαναγορά η θαλερή αφθονία των αγαθών της Μεσσηνίας, μια γνήσια βασιλική χλιδή. Όλα τα γεωργικά προϊόντα της στοιβάζονται μπροστά μου, ακόμη και τους κουκουναροσπόρους των πιτύων. Κοντά μου, μια σωματώδης πωλήτρια, με φολίδες στα χέρια, σκύβει, τουρλώνοντας το πισινό της για να πάρει ένα τελάρο φρούτων. Πιο μακριά βρίσκονται τα κρέατα και τα θαλασσινά. Κοιτάζω κάτι αρνιά ξεκοιλιασμένα που κρέμονται σε τσιγκέλια και των οποίων είναι ολοφάνερο το στέαρ . Αγοράζω μια φέτα ξιφία. Έκανα τα ψώνια μου. Το συντομότερο,θα πάρω από το ζαχαροπλαστείο ένα ακόμη χλιαρό ζαχαρωτό, γλύκισμα είναι!
Avant-hier, mercredi, j'étais au marché de Kalamata. Très tôt déjà, on entendait un tapage constant. Partout était étalée dans le marché couvert l'abondance verdoyante des richesses de la Messénie, une authentique opulence royale. Tous ses produits agricoles sont entassés devant moi, et même les pignons des pins. Près de moi, une vendeuse corpulente, avec des squames sur les bras, se penche en bombant le postérieur pour prendre un cageot de fruits. Plus loin se trouvent les viandes et les produits de la mer. Je regarde quelques agneaux éventrés pendus à des crochets et dont on aperçoit nettement la graisse. J'achète une tranche d'espadon. J'ai terminé mes courses. Au plus tôt, j'achèterai à la pâtisserie un zacharoto encore tiède. C'est un délice!
Accueil
