Ο σύγχρονος άνθρωπος σπαταλά ξεδιάντροπα τους φυσικούς πόρους της γης και μέχρι στιγμής, παρά μια πρόσφατη συνειδητοποίηση και σχεδόν (φρούδες) προσπάθειες, η συμπεριφορά του δεν άλλαξε πραγματικά. Κι όμως η φύση του προσφέρει ό,τι χρειάζεται: ψωμί, με το (αρτόδενδρο), (πύξο), ένα σκληρό μικρό δένδρο με το οποίο μπορεί να φτιάξει αιώνιες σβούρες για τα παιδιά, (γύλους), που πληθαίνουν ενώ εξολοθρεύει τους τόνους, δάση, που κόβει εύθυμα για να κατασκευάσει χαρτί, έπιπλα, εφημερίδες, (επετηρίδες) που ύστερα από λίγο καταλήγουν σ΄ (εκβολάδα). Επιτέλους μέλισσες, που παράγουν εκ θαύματος το μέλι το οποίο κινδυνεύει να εξαφανιστεί με το (οξόμελι) εξαιτίας των παρασιτοκτόνων φαρμάκων που ψεκάζει ο αγρότης.
L'homme contemporain gaspille sans vergogne les ressources naturelles de la terre et pour l'instant, malgré une récente prise de conscience et des efforts pratiquement vains, son comportement n'a pas réellement changé. Er pourtant la nature lui offre tout ce dont il a besoin : le pain, avec l'arbre à pain, le buis, un petit arbre dur avec lequel il peut faire des toupies indestructibles pour les enfants, des girelles qui prolifèrent, au lieu d'exterminer les thons, des forêts qu'il détruit allègrement pour fabriquer du papier, des meubles, des journaux, des revues savantes qui peu de temps après finissent en déchets. Enfin des abeilles qui produisent par miracle le miel qui risque de disparaître avec l'oxymel à cause des pesticides que pulvérise l'agriculteur.
Dernière édition par Yves le Mar 26 Mar - 22:10, édité 1 fois
Accueil
