Η πεθερά της ήταν σωστός (κέρβερος) σε ζητήματα ηθικής. Ντυμένη πάντα στα μαύρα μ΄ ένα (μαφόρι) στο κεφάλι, δε συγχωρούσε ούτε την ελάχιστη παρεκτροπή στη νύφη της που αισθάνθηκε (αισχύνη), ιδίως τα πρώτα χρόνια του γάμου της. (Ωσαύτως), παρά την (εξουθένωση) της νέας γυναίκας από μια σοβαρή αρρώστια, δεν άλλαξε τίποτα η συμπεριφορά της πεθεράς. Καμιά φορά πρόσπεφτε (ικέτιδα) στα πόδια του γιου της και τον παρακαλούσε να παρατήσει τη γυναίκα του. Και το παιδί της που δεν άντεχε πια τη (χλαλοή) των φιλονικιών και τα παράπονα υπάκουσε τη μητέρα του.
Sa belle-mère était un véritable cerbère sur les sujets de morale. Toujours vêtue de noir, avec un fichu sur la tête, elle ne pardonnait même pas le plus petit écart à sa belle-fille qui vécut dans l'opprobre, surtout les premières années de son mariage. Et même, malgré l'épuisement de la jeune femme à cause d'une maladie grave, le comportement de la belle-mère ne changea pas. Parfois elle se jetait en suppliante aux pieds de son fils et l'implorait de quitter sa femme. Et son enfant qui ne supportait plus le vacarme des disputes et les doléances céda à sa mère.
Accueil
