Στην Ταϋλανδη και σε άλλες χώρες της Ασίας ζει μια φυλή Ταϊ, οι Παντογκ, που κινεί την περιέργεια των τουριστών. Τις γυναίκες, τις φωνάζουμε με το παρατσούκλι "γυναίκες καμηλοπόρδαλες" γιατί (πλια) από παιδιά φοράνε κολιέ από χαλκό που , καθώς μεγαλώνουν βαθμηδόν , βάζουν το ΄να πάνω στ΄ άλλο, έτσι ώστε μπορούν να ζυγίσουν ως τέσσερα κιλά.
Δέχονται ευχαρίστως αυτή τη (παιδωμή) και δε (σχολοσκάνε) γι΄ αυτό το κουραστικό έθιμο. Άλλωστε τα βγάζουν μια φορά το χρόνο για να τα αλείψουν με μια ειδική (χρίση) που θα τους δώσει λάμψη. Και μετά σίγουρα οι άνδρες τους τους κάνουν πολλά (θωπεύματα), αλλά δυστυχώς όχι στο λαιμό. Όσον με αφορά, δε μ΄ αρέσει αυτό το έθιμο και όπως η αλεπού θα έλεγα ("όμφακες εισί"), διότι είναι πολύ χαροποιά τα χαδιά στο λαιμό.
Μπορώ να σας πω ακόμη ότι οι γυναίκες καμηλοπόρδαλες , ενώ δουλεύουν στους ρυζώνες, κουβαλούν τα μωρά τους σε (μαρσίπους) και το νερό σε (λαγήνια).
En Thaïlande et dans d'autres pays d'Asie vit une peuplade Thaï, les Pandong, qui excite la curiosité des touristes.Aux femmes, nous leur donnons le surnom de femmes girafes parce que déjà dès leur enfance elles portent des colliers en cuivre que, au fur à mesure qu'elles grandissent, elles superposent , de sorte qu'ils peuvent peser jusqu'à quatre kilos.
Elles acceptent volontiers cette tyrannie et ne se font pas de la bile au sujet de cette coutume usante. Par ailleurs elles les enlèvent une fois l'an pour les enduire d'un produit spécial qui leur donnera du brillant. Et après bien sûr les hommes leur font beaucoup de mamours, mais malheureusement pas dans le cou. En ce qui me concerne, cette coutume ne me plaît pas et comme le renard je dirais "ils sont bons pour des goujats", car ils sont très émoustillants les mamours dans le cou.
Je peux vous dire encore que les femmes girafes transportent, tandis qu'elles travaillent dans les rizières, leurs bébés dans des porte-bébés et l'eau dans des cruches.