Ο (άναξ) νόμιζε πως θα ήταν αστήρ πολιτικός ικανός να χαράξει μια διαφορετική πολιτική γραμμή, σαν την αυλακιά που σκάβει το (υνί) του αρότρου, και οι (διάτορες) κραυγές του πλήθους τη μέρα της στέψης του στο (προστώο) του ανακτόρου, παρά την αναπηρία του - (ραιβόπους) ήταν - προμήνυαν ένα λαμπρό μέλλον για το βασιλιά. Αλλά δεν είχε υπολογίσει ότι οι (ραδιούργοι) σύμβουλοι του θα υπέσκαπταν το κύρος του. Συνεπώς έγινε (διάττων) πολιτικός.
Le roi pensait qu'il serait un homme politique exceptionnel, capable d'imprimer une ligne politique différente semblable au sillon que creuse le soc de la charrue, et les cris perçants de la foule le jour de son couronnement à la galerie de son palais laissaient présager, malgré son infirmité,-il avait les pieds bots- un avenir brillant pour le roi. Mais il n'avait pas pris en compte le fait que ses intrigants conseillers saperaient son autorité. Aussi il devint un homme politique qui fit illusion.