Thème 699

**Yves** Lun 31 Jan - 1:13

Yves: Modérateur; Messages : 3943
Date d'inscription : 17/04/2012
Age : 84
Localisation : France (Drôme) et Péloponnèse

Message n°1

Thème 699

Yves Lun 31 Jan - 1:13

Le château de ma mère de Marcel Pagnol
Chapitre 22

"Si jamais il nous voyait - et ça serait bien extraordinaire - vous n'auriez qu'à prendre le pas gymnastique, et il serait bien incapable de vous rattraper, même avec son chien!"
Ma mère, inquiète, demanda:
"Il a un chien?
-Oui, dit Bouzigue, ce chien est énorme, mais il au moins vingt ans, il est borgne, et il peut à peine bouger: il faut que son maître le traîne. Je vous assure qu'il n'y a aucun danger. Mais pour vous rassurer, je vais aller jeter un coup d'oeil. Restez derrière ce buisson!"
Il y avait une longue brèche dans la haie protectrice. Bouzigue s'avança, d'un pas délibéré, et s'arrêta au beau milieu de l'espace dangereux. Les mains dans les poches, la casquette rejetée en arrière, il regarda longuement le château, puis le verger.

Dernière édition par Yves le Lun 31 Jan - 1:42, édité 3 fois

**Yves** Lun 31 Jan - 1:35

Yves

Yves: Modérateur; Messages : 3943
Date d'inscription : 17/04/2012
Age : 84
Localisation : France (Drôme) et Péloponnèse

Message n°2

Το αρχοντικό της μητέρας μου από Μαρσέλ Πανιόλ

Yves Lun 31 Jan - 1:35

Κεφάλαιο εικοστό δεύτερο

Κατά πάσα πιθανότητα, θα περάσουμε απαρατήρητοι, διαφορετικά θα χρειαστεί μόνο να ανοίξετε το βήμα και, παρότι έχει ένα σκύλο, δε θα μπορούσε να σας προλάβει!
"Έχει ένα σκυλί; ρώτησε, ανήσυχη, η μητέρα μου.
-Έχει, απάντησε ο Μπουζίγκ, ένα τεράστιο ζώο, μα είναι τουλάχιστον είκοσι χρονών, επιπλέον δυσκίνητο και τυφλό από το ένα μάτι. Ο κύριος του πρέπει να το σύρει με μια αλυσίδα στο λαιμό. Σας διαβεβαιώνω ότι δε διατρέχετε κίνδυνο. Θα ρίξω μια ματιά, ώστε να μην ανησυχείτε. Σταθείτε ένα λεπτό πίσω απ΄ αυτό το θάμνο!"
Σε μια μεγάλη διάσταση, σταματούσε το προστατευτικό φυτόπλεγμα. Ο Μπουζίγκ προχωρούσε μ΄ ένα αποφασιστικό βήμα και κοντοστάθηκε, ακάλυπτος, ακριβώς στη μέση του επικίνδυνου τόπου. Με το κασκέτο τραβηγμένο προς το πίσω μέρος και στις τσέπες τα χέρια του, κοίταξε για αρκετή ώρα το μέγαρο και το περιβόλι.