Κρατιόταν για να μη χύσει το χόλο του, αυτός που ήταν απολύτως σίγουρος ότι είχε ταλέντο στην ποίηση. Τη μετρική, την έκανε δική του από τα παιδικά του χρόνια και ιδίως το γλυκώνειο, την αδυναμία του, το αγαπημένο μέτρο του. Ο πατέρας του, που ήθελε να βγει στη σύνταξη και να αναλάβει το μαγαζί ο γιος του, του επαναλάμβανε:"Δύο σίκυες δε χωράνε σε μια μασχάλη." Αλλά το παιδί του ήξερε πως τα ποιήματά του ήταν καθαρά, ακαή, σαν το κρύσταλλο, ούτε κατά διάνοια άχρηστες σινδόνες, άδεια κουρούπια, σύμφωνα με τον πατέρα του. Επιπλέον, μέσα στο μαγαζί αυτό, όλα τα πάντα του φαίνονταν άσχημα, ακόμα και τη ξεθωριασμένη ιόχρουν βαφή των τοίχων του.
Il se retenait pour ne pas déverser son ressentiment, lui qui était absolument sûr de son talent en poésie. La métrique, il l'avait faite sienne depuis l'enfance et en particulier le "glykonio", sa faiblesse, son mètre préféré. Son père, qui voulait prendre sa retraite et que son fils prenne en main la boutique, lui répétait:"Οn ne peut pas courir deux lièvres à la fois". Mais son fils savait que ses poèmes étaient purs, inaltérables, comme le cristal, pas le moins du monde des "pavés" inutiles, des cruches vides, selon son père. De plus, dans ce magasin, tout lui paraissait laid, même la peinture violette délavée de ses murs.
Je n'ai pas trouvé ακαής, Hélène. Je pense que le mot signifie incombustible. Je l'ai traduit par inaltérable.
Quant au γλυκώνειο, j'ai vu que c'était une sorte de vers dans la poésie antique, sans plus.