Ο άνθρωπος ξεχνάει πολύ εύκολα ότι δεν είναι ανεξάντλητη η γη κι όμως κάποιοι ζούνε μέσα σε μια τόσο μεγάλη χλιδή που φαίνεται σκοτεινό το μέλλον σε πολλούς που δυσκολεύονται να ζήσουν. Τα κράτη πρέπει να συνειδητοποιήσουν αυθωρί τον κίνδυνο που μας απειλεί. Είναι ορισμένοι που λένε πως σε λίγο θα μεταναστεύσουμε σε άλλους πλανήτες, πως το βένθος των θαλασσών αρκεί να μας θρέψει άνετα. Από παιδιόθεν, η Γη της οποίας η ηλικία είναι απέραντα πιο σεβάσμια από τη δική μας, μια σταγόνα στον ωκεανό, υπέφερε και υποφέρει πολύ από την απληστία, την ασυνειδησία, την αχαριστία των ανθρώπων. Συνελόντι ειπείν, θα πω ότι είμαστε τώρα πάρα πολύ υπερήφανοι, κατακτητές, και δεν έχουμε πια το φόβο, το σεβασμό, το θρησκευτικό συναίσθημα που εμποιούσε στους προγόνους μας, στους πρωτόγονους ο φυσικός κόσμος, η λαμπρότητά του, αλλά και τα φαινόμενα, ο κεραυνός, ο σεισμός...
Τώρα δε μιλάμε πια για έναν αλάστορα που μας τιμωρεί, εξηγούμε λογικά σχεδόν όλα τα φυσικά φαινόμενα, και επιπλέον τα προβλέπουμε. Πήγαν στο διάβολο τα μαντεία, οι προφητείες, και δυστυχώς η αφέλεια του ανθρώπινου όντος, και συχνά εκείνη του παιδιού, και συνεπώς η φαντασία του.